Φροντίζουμε τον άνθρωπο
Φροντίζουμε τον άνθρωπο
Φροντίζουμε τον άνθρωπο
Φροντίζουμε τον άνθρωπο
Φροντίζουμε τον άνθρωπο
Φροντίζουμε τον άνθρωπο
Μέθοδος Χειρουργικής Αντιμετώπισης της Κύστης Κόκκυγος/Τριχοφωλεακή Κύστη - Συρίγγιο (Νόσος Jeep)
Αφαίρεση λεμφαδένων και θυρεοειδεκτομή: Τι ισχύει;

Η αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα, η θυρεοειδεκτομή, είναι μια επέμβαση που πραγματοποιείται όλο και πιο συχνά στην καθημερινή κλινική πράξη και σε γενικές γραμμές είναι μια ασφαλής χειρουργική επέμβαση, ειδικά όταν διενεργείται από εξειδικευμένο και έμπειρο χειρουργό. Η πιο συνηθισμένη αιτία της θυρεοειδεκτομής είναι τα κακοήθη νεοπλάσματα του θυρεοειδούς αδένα. Πολύ συχνά όμως η ολική θυρεοειδεκτομή δεν επαρκεί για να καλύψει τη χειρουργική θεραπεία του ασθενή και το μεγάλο ερώτημα είναι τι γίνεται με τους λεμφαδένες στην περιοχή.

Πότε πρέπει να αφαιρούνται οι λεμφαδένες μαζί με την αφαίρεση του θυρεοειδή;

Ακούμε συχνά για την ανάγκη αφαίρεσης των λεμφαδένων της περιοχής μαζί με το θυρεοειδή αδένα ή ότι, παρά την αφαίρεση του θυρεοειδούς, ο ασθενής πρέπει να ξαναχειρουργηθεί, διότι υπάρχουν λεμφαδενικές μεταστάσεις που επιβάλλουν την επανάληψη της επέμβασης και το λεμφαδενικό καθαρισμό, δηλαδή την αφαίρεση των προσεβλημένων λεμφαδένων. Τι ακριβώς συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις;

Σε πολλές περιπτώσεις τα κακοήθη νεοπλάσματα του θυρεοειδούς αδένα, ειδικά τα θηλώδη και τα μυελοειδή, έχουν ήδη κάνει μετάσταση στους λεμφαδένες τη στιγμή της διάγνωσης. Επομένως, η αφαίρεση μόνο του θυρεοειδούς δεν επαρκεί για τη θεραπεία στους ασθενείς αυτούς και θα πρέπει σε δεύτερο χρόνο να υποβληθούν σε λεμφαδενικό καθαρισμό τραχήλου, κάτι που για πολλούς λόγους είναι καλό να αποφεύγεται. Ειδικά στις περιπτώσεις του μυελοειδούς καρκινώματος, η ολική θυρεοειδεκτομή πρέπει σχεδόν πάντα να συνοδεύεται από τουλάχιστον κεντρικό τραχηλικό λεμφαδενικό καθαρισμό.

Στα θηλώδη καρκινώματα του θυρεοειδούς είναι τεράστια η σημασία της προεγχειρητικής χαρτογράφησης των λεμφαδένων. Δηλαδή, του υπερηχογραφήματος της περιοχής από έμπειρο ακτινολόγο, που θα επικεντρωθεί στην αναζήτηση παθολογικών λεμφαδένων στον τράχηλο.

Στις περιπτώσεις όπου υπάρχει υπόνοια μεταφοράς της νόσου στους λεμφαδένες της περιοχής, πρέπει η αρχική επέμβαση θυρεοειδεκτομής να συνοδεύεται από λεμφαδενικό καθαρισμό στις περιοχές του τραχήλου που έχουν προσβεβληθεί. Με αυτό τον τρόπο θα μειωθεί η πιθανότητα δεύτερης χειρουργικής επέμβασης, που δεν είναι επιθυμητή και λόγω της μεγαλύτερης δυσκολίας του χειρουργείου που προκύπτει από τις μετεγχειρητικές συμφύσεις, αλλά και λόγω της ψυχολογικής επιβάρυνσης του ασθενή.

Τα είδη του λεμφαδενικού καθαρισμού :

Kεντρικός τραχηλικός λεμφαδενικός καθαρισμός, που περιλαμβάνει τους λεμφαδένες κοντά στο θυρεοειδή.

  • Τομή: Δε χρειάζεται μεγαλύτερη τομή, αρκεί η τομή της θυρεοειδεκτομής.
  • Επιπλοκές: Σπάνιες, ίδιες με της θυρεοειδεκτομής (βράχνιασμα φωνής, μόνιμη υπασβεστιαιμία).
  • Νοσηλεία: Ίδια με της θυρεοειδεκτομής (24 ωρών – μία διανυκτέρευση στην κλινική).

Πλάγιος λεμφαδενικός καθαρισμός, που περιλαμβάνει τους λεμφαδένες επί τα εκτός των μεγάλων αγγείων του τραχήλου και διακρίνεται σε αριστερό και δεξιό.

  • Τομή: Μεγαλύτερη τομή, επεκτείνεται στα πλάγια του τραχήλου.
  • Επιπλοκές: Σπάνιες, αφορούν κυρίως κινητικά νεύρα που διέρχονται από την περιοχή.
  • Νοσηλεία: 2-5 ημέρες, ανάλογα με την πλευρά και την έκταση του καθαρισμού. Σε κάθε περίπτωση, ο θεράπων ενδοκρινολόγος πρέπει έπειτα από ενδελεχή κλινικό, αιματολογικό και απεικονιστικό έλεγχο να κατευθύνει τον ασθενή και να του υποδεικνύει την κατάλληλη θεραπεία.

 

Ευχαριστούμε τον Κυριάκο Βαμβακίδη, χειρουργό ενδοκρινών αδένων, fellow of the European Division of Endocrine Surgery, διευθυντή Τμήματος Χειρουργικής Ενδοκρινών Αδένων Κεντρικής Κλινικής Αθηνών (www.drvamvakidis.gr).

 

Ο ρόλος της πλαστικής χειρουργικής στην αντιμετώπιση της παθογόνου παχυσαρκίας.

Η παθογόνος παχυσαρκία έχει δικαίως χαρακτηριστεί ως η μάστιγα του 21 αιώνα. Παραπάνω από το μισό του πληθυσμού της γης λιμοκτονεί ενώ στα αναπτυγμένα κράτη πεθαίνει εξαιτίας των κακών διατροφικών επιλογών, του σύγχρονου καθιστικού τρόπου ζωής και του πάχους που συνεπάγεται. Το ζήτημα αυτό έχει απασχολήσει διάφορους επιστημονικούς χώρους που ασχολούνται με τον άνθρωπο: Ιατρική, ψυχολογία, διατροφολογία, κοινωνιολογία. Στόχος τους είναι να βοηθήσουν το παχύσαρκο άτομο να απαλλαγεί από το συσσωρευμένο λίπος είτε μέσω χειρουργικών επεμβάσεων, είτε με την κατάλληλη διατροφή, την ενίσχυση της κίνησης μέσω της άθλησης, είτε με συνδυασμό όλων των παραπάνω.

Η Πλαστική Χειρουργική και η Αισθητική Ιατρική, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο σε όλες τις διαστάσεις της παθογόνου παχυσαρκίας, όπου καλούνται να δώσουν άμεσα οριστικά αποτελέσματα σε λειτουργικά και αισθητικά προβλήματα, διαμέσου επεμβατικών αλλά και μη επεμβατικών μεθόδων.

Η αντιμετώπιση του τοπικού συσσωρευμένου λίπους κρίνεται αναγκαία όχι μόνο για να δώσει μία καλύτερη εικόνα στο σώμα αλλά και για να απαντήσει σε σοβαρά προβλήματα υγείας που συνδέονται με την παχυσαρκία. Οι παχύσαρκοι ασθενείς έρχονται αντιμέτωποι με προβλήματα όπως η υπέρταση, τα μεταβολικά προβλήματα, ο σακχαρώδης διαβήτης, η εμφάνιση διαφόρων μορφών καρκίνου που συνδέονται με την παχυσαρκία, μυοσκελετικά προβλήματα, κ.α. Τέλος δεν πρέπει να παραβλέπεται ότι η αποθήκευση μεγάλων ποσοστών λίπους σε διάφορα σημεία του σώματος, είναι δυνατόν να οδηγήσουν στην κακή λειτουργία ζωτικών οργάνων, όπως καρδιά, νευρά, ήπαρ, με εξαιρετικά επικίνδυνες επιπτώσεις στη ζωή του ασθενούς.

Όλοι μπορούμε να καταλάβουμε πόσο επιβαρύνεται η εικόνα ενός παχύσαρκου ατόμου από τη συσσώρευση λίπους εσωτερικά στους μηρούς, ή την ύπαρξη μίας κρεμάμενης κοιλίας. Η καθημερινότητα όμως ενός παχύσαρκου ανθρώπου συνοδεύεται και από από πολλά άλλα προβλήματα.Απλές απαραίτητες λειτουργίες, όπως η κίνηση ή η καθημερινή φροντίδα και υγιεινή, για το παχύσαρκο άτομο συχνά απαιτούν επώδυνη προσπάθεια, ενώ σε ορισμένες, ακραίες περιπτώσεις, καθίστανται σχεδόν αδύνατες.

Δυσκολίες στη βάδιση και την κίνηση οδηγούν σε αδυναμία καύσεων, η αδυναμία καύσεων οδηγεί σε αδυναμία ενεργοποίησης του μεταβολισμού, οι δυσκολίες στην καθημερινή υγιεινή καθώς και στην εύρεση και επιλογή ένδυσης, οδηγούν πολλές φορές, σε περιορισμό της κοινωνικής ζωής του ατόμου, ο περιορισμός αυτός σε κοινωνική απομόνωση με συνεπακόλουθη ψυχολογική επιβάρυνση, και ο φαύλος κύκλος της παχυσαρκίας συνεχώς διευρύνεται.

Η Πλαστική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας δεν στοχεύει στη μείωση των κιλών, αλλά μπορεί με την αφαίρεση του συσσωρευμένου τοπικού λίπους, να προσφέρει στον ασθενή μία διαφορετική, καλύτερη, ποιότητα ζωής, αφαιρώντας του το βάρος των λειτουργικών, αισθητικών, και ψυχοκοινωνικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει.

Όλοι γνωρίζουμε ότι η παχυσαρκία, ακόμα και στις περιπτώσεις που έχει αντιμετωπιστεί με άλλες μεθόδους, όπως βαριατρικά χειρουργεία, διατροφή κτλ, αφήνει ανεξίτηλα σημάδια στο σώμα και τη ζωή των πρώην ασθενών. Έτσι ενώ έχουμε μια σαφή βελτίωση της εξωτερικής εικόνας, κυρίως με την επιλογή κατάλληλης ένδυσης και ο ασθενής έχει απαλλαγεί από άλλα προβλήματα υγείας, συχνά δεν μπορεί να απολαύσει την καινούργια του ζωή. Η πραγματική εικόνα του, μπροστά στον καθρέπτη, με τα προβλήματα εκτεταμένης χαλάρωσης και πλαδαρότητας, δεν τον ανταμείβει και δεν αντιστοιχούν στην πραγματική του ηλικία. Μετά από τις αλλεπάλληλες αυξομοιώσεις βάρους ως και το καθολικό χάσιμο των κιλών, η χαλάρωση που επέρχεται σε κάποιες περιοχές, όπως στην κοιλία, τα μπράτσα, τους μαστούς, στους μηρούς είναι μη αναστρέψιμη και η πλαστική αποκατάσταση αποτελεί την μοναδική οριστική λύση.

Οι σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές, στην πλαστική χειρουργική, μπορούν να εξασφαλίσουν την άμεση κινητοποίηση του ασθενούς και την επιστροφή του στις καθημερινές του δραστηρίοτητες σε ελάχιστο χρόνο, επιτρέποντας του να ζήσει τη ζωή που ονειρεύτηκε και που του αξίζει. Για τους παχύσαρκους ή τους πρώην παχύσαρκους ασθενείς, οι επεμβάσεις πλαστικής χειρουργικής δεν αποτελούν πολυτέλεια ούτε απευθύνονται στη ματαιοδοξία και τη φιλαυτία, αποτελούν ανάγκη για την εξασφάλιση μιας καλύτερης ποιότητας ζωής, σε σωματικό και ψυχολογικό επίπεδο και το μοναδικό ίσως τρόπο για οριστικά αποτελέσματα.

Του πλαστικού και επανορθωτικού χειρουργού Νεκτάριου Ντουντουλάκη